مضرات خرما به همراه 2 خاصیت مهم آن چیست؟

خُرما یا رطب گیاهی تک‌لپه‌ای و گرمسیری جزو تیره نخل‌ها است که میوه‌اش خوراکی و دارای هسته‌ای سخت و پوست نازک و طعم شیرین که به شکل خوشه‌ای بزرگ از شاخه آویزان می‌گردد و برگ‌های آن بزرگ است. ارتفاع نخل به ۱۰ تا ۲۰ متر یا بیشتر می‌رسد.

رطب مرحله قبل از رسیدگی کامل خرماست که رطوبت بیشتر و قند کمتری نسبت به خرمای کاملاً رسیده دارد.

میوه خرما جزو میوه‌های سته می‌باشد یعنی تمام قسمت باریکاری آن گوشتی و حاوی مواد غذایی است. خرما از دورانِ باستان در رژیم غذایی انسان وجود داشته‌است و یکی از قدیمی‌ترین میوه‌های کشت شده توسط انسان بوده‌است. البته در کنار خواص خرما در اینجا به مضرات خرما هم اشاره خواهیم کرد.

 

سرانه مصرف خرما در ایران و جهان چگونه است؟

سرانه مصرف خرما در ایران ۷ کیلوگرم است که میانگینی از مصرف سرانه ۲۵ کیلوگرمی استان‌های جنوبی و ۱ کیلوگرمی سایر استان‌ها می‌باشد. سرانه مصرف خرمای ایران ۴ کیلوگرم است. این در حالی است که سرانه مصرف خرما در عربستان ۱۳ کیلوگرم و در مصر ۱۶ کیلوگرم است.

مضرات خرما و 2 خاصیت مهم آن

 

خواص ضد پیری

ویتامین C موجود در خرما، به مقاومت پوست در برابر اکسیداسیون کمک می‌کند و بنابراین اثرات پیری را کاهش می‌دهد. به علاوه برای استحکام استخوان‌ها و تقویت ایمنی بدن و… مفید است. پس اگر می‌خواهید جان بمانید و به دور از مصرف داروهای شیمیایی باشید از این خواص خرما که مانع از پیری می‌شود استفاده کنید.

 

درمان اسهال

خرمای رسیده حاوی پتاسیم است؛ پتاسیم به شکلی بسیار موثر می‌تواند اسهال را کنترل کند. همچنین خرما، به آسانی هضم می‌شود که همین مسئله به کنترلِ طبیعت غیر قابل پیش‌بینی اسهال مزمن کمک می‌کند. بنابراین یکی از مهمترین خواص خرما برای افرادی که دچار اسهال شده‌اند کنترل آن است. البته خوردن خرما در این شرایط بدون تجویز پزشک توصیه نمی‌شود.

 

مضرات خرما

خرما قند زیادی در مقایسه با سایر موارد در ارزش غذایی خود دارد؛ بنابراین کسانی که از قند خون بالا و دیابت رنج می‌برند می‌بایست با توصیه پزشکی اقدام به خوردن آن کنند. همچنین در زمان مصرف باید مداوم قند خون را چک کنند تا از افزایش ناگهانی قند خون در امان باشند. هرچند فیبر موجود در خرما به عنوان یک عامل کاهش دهنده شدت جذب قند عمل می‌کند اما باید جانب احتیاط را داشت.

نباید در مصرف خرما زیاده روی کرد، چرا که مصرف بسیار بالای آن موجب آسیب به کبد و طحال، افزایش فشارخون، جوش دهان و پوسیدگی دندان‌ها می‌شود.